Postulat resocjalizacji przez twórczość wynika, między innymi, z naturalnych skłonności estetycznych człowieka, który znajdując się w warunkach deprywacji, odczuwa potrzebę tworzenia, a także z szukania sposobów na neutralizowanie negatywnych następstw izolacji. 

Naczelną funkcją sztuki jest aktywizacja psychicznych dyspozycji człowieka (Wojnar, 1882), co w doniosły sposób znajduje swoje odzwierciedlenie w sztuce więziennej.