Poczucie winy i wstyd a geneza przestępczości

W jaki sposób regulacyjna funkcja poczucia winy zostaje zaburzona u konkretnych osób, tak że pozwala im łamać normy i krzywdzić innych, a następnie nie doświadczać żalu i przymusu zadośćuczynienia, poszukiwać przebaczenia?

Niektórzy autorzy (np. Albert Cohen, Richard Cloward i Lloyd Ohlin) twierdzą, że przestępcy mają odmienny od reszty społeczeństwa system wartości, nie doświadczają więc poczucia winy w sytuacji przekroczenia powszechnie obowiązujących norm (Ciosek, 1993). Kierują się bowiem zasadami podkultury przestępczej, która uważa za pożądane zachowania niezgodne z prawem i powszechnie obowiązującymi regułami. Jednak według Greshama Sykesa i Davida Matzy (1957) sprawcy nie tyle posługują się odmiennym zbiorem norm i wartości, ile stosują konkretne techniki, by osłabić moc obowiązującej normy. Powoduje to, że w mniejszym stopniu doświadczają emocji moralnych (poczucie winy, wstyd) w sytuacji łamania prawa.