Model tremy Dianny Kenny

Obecnie najbardziej aktywna publikacyjnie badaczka tremy, Kenny, zaproponowała model tremy zbudowany z perspektywy wiedzy o emocjach (emotion-based model of music performance anxiety, Kenny, 2011).

 Jego podstawą stał się model Barlowa (2002) wyjaśniający podatność na lęk w odniesieniu do trzech źródeł:

• ogólnej biologicznej podatności (dziedziczonych, wrodzonych predyspozycji); 
• ogólnej psychologicznej podatności wynikającej z wczesnych doświadczeń życiowych, zwłaszcza socjalizacyjnych jednostki (wyuczonych sposobów reagowania); 
• specyficznej psychologicznej podatności wynikającej z doświadczeń życiowych i związanej ze specyficznym kontekstem sytuacyjnym.

Analizując poszczególne zaburzenia lękowe, warto zatem rozpatrywać je na wszystkich trzech poziomach: biologicznym, historii wczesnych doświadczeń (zwłaszcza relacji z bliskimi lub wydarzeń traumatycznych) oraz aktualnej sytuacji życiowej danej osoby. Opisane założenia modelu są zgodne z ogólnymi założeniami dotyczącymi źródeł rozwoju człowieka, dlatego na tym etapie model jest podobny do modelu umieszczonego w podsumowaniu rozważań o czynnikach zwiększających podatność na tremę s. 85.