Kształtowanie się przedmiotu i zakresu badań w neuropsychologii klinicznej w kontekście rozwoju neuronauk

Neuropsychologia kliniczna, jako dziedzina z obszaru pogranicza, wyłoniła się z dyscyplin medycznych, a ściślej – z działu neurologii, z jednoczesnym nawiązaniem do wiedzy z zakresu psychologii, a jej fundamentalne pytanie: Jaka jest istota wzajemnych relacji zachodzących między mózgiem a psychiką?

Neuropsychologia kliniczna – przedmiot i zakres badań

Uzyskało charakter ponadczasowy i ciągły. Sens tego pytania oddaje jej interdyscyplinarność, określając jednocześnie specyfikę przedmiotu badań neuropsychologicznych, które oparte są na analizie materiału klinicznego, w których stosuje się strategie zbliżone do podejść medycznych oraz które dostarczyły pierwszych danych o  relacjach mózg–psychika (RMP). Wzajemne powiązania obszarów badawczych odzwierciedlają się we względnie trwale przyjętym, formalnym schemacie strategii postępowania kliniczno-badawczego wyznaczających sposób rozumowania w poszukiwaniu i formułowaniu wyjaśnień na temat natury RMP (Herzyk, 2010, 2012c; Kądzielawa, 2000a; Pąchalska, 2007; Pąchalska, Kaczmarek i Kropotov, 2014; Walsh i Darby, 2008).