Konflikty między rodzicami a agresja dzieci

Wyniki badań różnych autorów wskazują na związek między brakiem porozumienia w małżeństwie a trudnościami w zachowaniu u dzieci.

Najczęstsze zewnętrzne przejawy to: agresywność, niewłaściwe zachowanie, przestępczość (Grych i Fincham, 1990, 2001; Grych, Fincham, Jouriles i McDonald, 2000; Grych, 2002; Emery, 2006; Ennis, Toop i Jung, 2017). Okazało się, że widok gniewnego zachowania dorosłych wpływa na podwyższenie poziomu pobudzenia u dzieci, jednak prawdopodobieństwo przełożenia podwyższonego poziomu pobudzenia na agresję zależy od postaci wytworzonego pobudzenia i czynników sytuacyjnych (Greenberg i Safran, 1991; Cummings i Zan-Waxler, 1993; Triplett, Higgins i Payne, 2013). 

Koncepcja, zgodnie z którą emocjonalnie pobudzające wydarzenie powoduje zwiększanie się agresywności, dobrze koresponduje z teorią społecznego uczenia się, gdzie akcentowano głównie rolę modelowania i naśladownictwa jako podstaw społecznego uczenia się (Bandura, 2007). Wiele innych koncepcji również zawiera założenie o możliwości wpływu pobudzających zdarzeń na wzrost impulsywności i agresywności. Na przykład gniew dorosłych wzmaga gniew i agresję dzieci na zasadzie transferu emocji.