Komunikacja w organizacji. Tradycje w teoriach komunikacji

W czasie ponadstuletniej historii rozwoju teorii organizacji zmieniały się w sposób dramatyczny warunki jej funkcjonowania, co miało przede wszystkim związek ze stabilnością otoczenia organizacyjnego. 

Od stabilnego i przewidywalnego pod koniec XIX w. i w pierwszych dekadach XX w., kiedy to zapotrzebowanie na produkty i usług oferowane przez nowo powstałe organizacje, których produkcja miała charakter masowy, a oferowane usługi szeroki zasięg, docierając do różnego rodzaju odbiorców, do czasów obecnych, które naznaczone są wysokim poziomem niestabilności, wynikającej z dynamiki rozwoju technologicznego i procesów globalizacji. Z czasem zmieniał się nie tylko poziom złożoności teorii, ale i stopień, w jakim bazowały one na obszarach wiedzy o człowieku (socjologia, antropologia, psychologia) i wiedzy z zakresu funkcjonowania złożonych systemów. Wspólne jednak pozostało rozumienie funkcji komunikacji jako narzędzia koordynacji złożonych działań indywidualnych, aby osiągać założone cele (Church, 1994).