Klasyczna teoria decyzji

Klasyczna teoria decyzji (KTD) opisuje zachowanie idealnego, doskonale racjonalnego sprawcy (decydenta) w warunkach wymagających wyboru jednej spośród pewnej liczby dobrze znanych opcji (Edwards, 1953; Kozielecki, 1975; von Neumann, Morgenstern, 1944; zob. też Zaleśkiewicz, 2012). Doskonale racjonalny decydent kieruje się zasadą użyteczności, biorąc pod uwagę przede wszystkim te opcje, które niosą mu jakąś korzyść.

Kieruje się także zasadą prawdopodobieństwa, odrzucając opcje mało realne. Przypuśćmy, że szukając pracy, rozważamy dwie oferty . Firma A daje nam 50% pewności wzrostu wynagrodzenia o 20% w ciągu najbliższego roku, a firma B daje 90% pewności podwyżki, ale tylko o 10% w ciągu roku. Pierwsza firma kusi więc dwukrotnie większą podwyżką, ale druga firma daje znacznie więcej szans na to, że podwyżka w ogóle nastąpi. Co wybierzemy?