Przedstawiciele zawodów zaufania publicznego są świadomi faktu, jak złożona jest czasem problematyka etyczna w konkretnych, unikatowych sytuacjach. Dlatego opracowują standardy etyczne z pełną świadomością, że nigdy nie odzwierciedlą one prawdziwej złożoności realnych zdarzeń.

Mimo tej ułomności zasad i regulacji są one niezbędnymi drogowskazami dla praktyków. Co jednak naturalne, wielu sytuacji nie sposób rozstrzygnąć jednoznacznie, gdy każde z możliwych praktycznych rozwiązań naraża jakieś ważne zasady etyczne zawodu.

Dlatego istotną kwestią jest zasada osobistej odpowiedzialności i zaangażowania psychologa w rozwiązywanie dylematów etycznych.

Rozwiązując dylematy etyczne, psycholog powinien rozpatrywać je co najmniej z trzech perspektyw: