Model ekologicznego wyjaśnienia traumy (Ecological Framework of Trauma), autorstwa Mary Dutton i Francine Rubinstein (1995), nawiązuje do modelu Figleya i łączy pewne jego aspekty, ale także uzupełnia te, których w nim brakowało. 

Reakcje pomagającego w wyniku pracy z ofiarami traumy można sprowadzić do trzech kategorii: 

• wskaźników stresu psychologicznego, 
• zmian w założeniach i przekonaniach na temat świata oraz 
• zaburzeń w relacjach z innymi.