Działania o charakterze mobbingu

Podczas gdy badacze mobbingu w pracy skupiają uwagę głównie na kryteriach definiujących to zjawisko, praktycy, konstruując definicje mobbingu, skupiają się w znacznej mierze na jego przejawach (Coyne, 2012).

Na mobbing składają się różne formy przemocy. Działania o charakterze mobbingu mogą się różnić intensywnością przejawianej przemocy od nieuprzejmości (incivility) poprzez przemoc społeczną, werbalną, cyberprzemoc, po – rzadziej – przemoc seksualną i fizyczną (Namie, 2003).

Chociaż przemoc fizyczna jest zdecydowanie rzadsza, niemniej jednak występuje (Zapf i in., 2003), szczególnie w przypadku instytucji militarnych, takich jak policja, wojsko, więziennictwo (Radliff, 2014). Kisha Radliff (tamże) do przejawów przemocy fizycznej zalicza takie zachowania jak uporczywe wgapianie się, wychodzenie z pokoju, gdy dana osoba wchodzi, wykonywanie niegrzecznych gestów, niszczenie czyjejś własności.

Część badaczy spostrzega molestowanie seksualne jako jedną z form mobbingu, negatywne oddziaływanie skierowane przeciwko płci przeciwnej (Gibbons, Cleveland, Marsh, 2014; Vartia i Hyyti, 2002), inni zaś argumentują, że molestowanie seksualne uznać należy za przejaw historycznie uwarunkowanej męskiej przewagi i seksizmu, zatem kategorię odrębną od mobbingu (Quinn, 2000). Ta forma przemocy obejmuje takie zachowania jak niechciana uwaga o charakterze seksualnym (uporczywe przyglądanie się, dotyk, powtarzające się prośby o pójście na randkę po jasnej odmowie), seksistowskie opowieści, uwagi, żarty czy uzależnianie systemu nagradzania i karania od seksualnych wzmocnień (Gibbons i in., 2014).