Przyczyny dobrostanu w pracy – w szerokim kontekście dopasowania do pracy i organizacji

Zastanawiając się nad fundamentalnymi przyczynami dobrostanu w pracy, można chyba założyć, że należy ich szukać w kontekście dopasowania pracownika do środowiska pracy. 

Owo dopasowanie ma jednak dwa oblicza: dopasowanie do pracy i dopasowanie do organizacji – o czym już kilkukrotnie wspominałam w innych rozdziałach. Warto teraz opisać oba zjawiska nieco bardziej dokładnie i to właśnie w kontekście dobrostanu pracowniczego.

Założeniem dla przyjętego tutaj modelu są właśnie relacje obu typów dopasowania z dobrostanem. Z jednej strony pracownik odczuwa dobrostan w pracy, gdy ma poczucie dopasowania swoich cech do cech zadań, które wykonuje. Z drugiej strony na dobrostan w pracy wpływa także poczucie, że organizacja jest w jakimś sensie podobna (np. pod względem realizowanych wartości) do pracownika lub pracownik i organizacja mają sobie wzajemnie do zaoferowania coś cennego. Odczuwany dobrostan w pracy ma także konsekwencje pojawiające się u samego pracownika (związane głównie z jego zdrowiem i relacją praca–życie prywatne), ale również w ramach organizacji (np. mniejsza rotacja pracownicza, zachowania obywatelskie itp.).