Zaangażowanie adolescentów i młodych dorosłych w używanie alkoholu oraz jego konsekwencje

Okres adolescencji i wczesnej dorosłości to czas szczególny dla dalszego rozwoju tożsamości, funkcji poznawczych (np. mentalizacji) i emocjonalnych oraz umiejętności społecznych jednostki, czas, w którym pojawiają się okoliczności umożliwiające pełniejszy rozwój potencjalnych dyspozycji albo czynniki stwarzające duże zagrożenie i ryzyko jego zahamowania, a w konsekwencji pojawienia się różnych zaburzeń psychicznych i zachowania.

Czas poszukiwania i definiowania własnego Ja, dookreślania granic między dozwolonym i niedozwolonym społecznie, poszukiwania własnych idei i wartości, podejmowania wielu zachowań potwierdzających siłę, wytrwałość w dążeniu do celu oraz niezależność dojrzewającego człowieka. Z jednej strony obserwuje się zaangażowanie młodych ludzi w potwierdzanie własnej niezależności, poszukiwanie i eksplorowanie siebie i otoczenia, z drugiej zaś silne tendencje do podporządkowania się oczekiwaniom i ulegania naciskom grupy rówieśniczej, będącej grupą odniesienia. 

Obok całego wachlarza zachowań adaptacyjnych, zgodnych z oczekiwaniami społecznymi wobec osób w określonym wieku, młodzi ludzie podejmują też wiele zachowań nieadaptacyjnych, ryzykownych, a wśród nich ważne miejsce zajmuje używanie różnych środków psychoaktywnych. Kto z nas nie pamięta pierwszego zaciągnięcia się papierosem czy wypicia wina z butelki na spotkaniach z rówieśnikami w plenerze? Kto z nas po pewnym czasie wspólnych wypadów za miasto nie zauważył, że w grupie zawsze był jakiś Tomek, Anka, Jurek czy Zbyszek, którzy „pilnowali”, żeby na spotkaniach nigdy nie zabrakło alkoholu? Kto z nas w końcu pomyślał, że to właśnie Anka i Jurek piją więcej niż inne osoby z grupy, a pod wpływem alkoholu stają się bardziej zaczepni i agresywni?