Fizjologiczne korelaty samotności

Dane epidemiologiczne wskazują na jasną zależność pomiędzy samotnością a zaburzeniami pracy układu sercowo-naczyniowego oraz zwiększoną śmiertelnością (Holt-Lunstad i in., 2015). Jednocześnie wiadomo też, że powodem tej zależności nie jest mniejsza liczba zachowań prozdrowotnych obserwowanych u osób samotnych. 

Czynniki takie jak: brak ruchu, palenie tytoniu, nadużywanie alkoholu, nieprzestrzeganie zaleceń lekarskich czy nawet nieużywanie pasów bezpieczeństwa podczas jazdy samochodem wyjaśniają jedynie niewielki procent zależności między odczuwaniem samotności a podwyższonym ryzykiem przedwczesnej śmierci (Seeman, 2000).

Wskazuje się, iż kluczowe dla zrozumienia tej zależności może być zrozumienie związku między mechanizmami ośrodkowymi a zmianami fizjologicznymi obserwowanymi na poziomie autonomicznego układu nerwowego czy też układu odpornościowego (Cacioppo, Cacioppo, 2018).